اقتصادآنلاین ضمن تشکر از شرکت زیر ساخت فراگیر پالایشی سیراف در خصوص توجه به مطلب منتشر شده در سایت این شرکت با موضوع توجیه اقتصادی طرح پالایشگاهی سیراف، پاسخ آن شرکت را به شرح ذیل منعکس می‌‌نماید:

” در پاسخ به مطلب مندرج در وب سایت خبرگزاری اقتصاد آنلاین  به شماره 307884 مورخ 1397.06.23 پاسخ این شرکت بر اساس آیین نامه مطبوعات در خصوص مطلب مندرج شده بشرح ذیل می‌­باشد. خواهشمند است مطالب ذیل در پاسخ به مطلب مذکور در وب سایت آن خبرگزاری محترم به نحو مقتضی قرار گیرد.

• در خصوص خوراک مورد نیاز پالایشگاه سیراف، نویسنده به اعداد و ارقامی‌ اشاره نموده است که بدون ذکر ماخذ ارزش پاسخگویی ندارد. بدیهی است معاونت برنامه ریزی وزارت نفت به عنوان متولی صدور مجوز خوراک بر اساس قوانین و رویه­‌های مصوب و با در نظر گرفتن ظرفیت مخازن و سایر ملاحظات لازم اقدام به صدور مجوز خوراک برای طرح ‌های پالایشگاهی و پتروشیمی‌ می‌‌نماید.
• ذکر این نکته خالی از فایده نیست که بر اساس گزارش سال 2018 شرکت BP متوسط ضریب ظرفیت پالایشگاه­‌های خاورمی‌انه حدود 80% تا 90% بوده است. همچنین لازم بذکر است که در آینده میعانات گازی سایر می‌ادین توسعه نیافته مانند پارس شمالی، گلشن و … نیز به مجموع تولیدات اضافه خواهد شد که در صورت نیاز ،جبران افت تولید می‌ادین پارس جنوبی را خواهد کرد.
• بر اساس گزارش مطالعات بازار شرکت انگلیسی- امریکایی Nexant که گزارش­‌های آن توسط شرکت­‌های معتبر نفتی ملاک ارزیابی طرح ‌های توسعه‌­ای قرار می‌‌گیرد، می‌زان تقاضا برای نفتای سبک تا 20 سال آینده بیشتر از می‌زان تولید و تامی‌ن آن در بازار می‌‌باشد، به نحوی که در سال 2035 می‌زان تقاضا حدود 355 می‌لیون تن و می‌زان تولید حدود 345 می‌لیون تن می‌­باشد و این یعنی حدود 10 می‌لیون تن کمبود عرضه نفتای سبک در بازار که عمده این تقاضا مربوط به کشور‌های شرق و جنوب شرق آسیا است که از ابتدا بازار هدف شرکت ‌های پالایشی سیراف نیز بوده است.
• همچین بر اساس گزارش Nexant با  ایجاد مصرف کننده  داخلی برای میعانات گازی تولیدی توسط می‌دان مشترک گازی ایران و قطر توسط پالایشگاه ‌های میعانات گازی راس فارس و سیراف، صادرات میعانات گازی از خلیج فارس به شدت کاهش یافته و تقریبا به صفر نزدیک خواهد شد و از آنجا میعانات گازی مورد نیاز اسپیلیتر‌های آسیا به منظور تولید نفتا برای واحد‌های الفین و آروماتیک عمدتاً توسط ایران و قطر تامی‌ن می‌­گردد، لذا نفتای سبک و سنگین تصفیه شده تولیدی پالایشگاه­‌های سیراف به عنوان بهترین گزینه برای جایگزینی میعانات گازی خریداری شده توسط پالایشگاه و پتروشیمی‌­‌های شرق آسیا معرفی می‌­گردد. این موضوع در کنفرانس سال 2017 نفتا و میعانات گازی پلتس Platts در رتردام هلند و همچنین در گزارش مطالعات بازار شرکت Nexant نیز مطرح شده است.

لازم بذکر است، نفتا حدود 58% محصولات تولیدی پالایشگاه­‌های سیراف می‌­باشد. نفت گاز با استاندارد آلایندگی Euro V و سوخت جت با سولفور پایین حدود 40% مابقی محصولات تولیدی سیراف می‌­باشد، که با توجه به مقررات زیست محیطی داخلی و بین المللی تقاضا بالایی برای آن­‌ها در داخل و خارج از کشور وجود دارد.

• مطالعات مالی و اقتصادی پالایشگاه­‌های سیراف نیز بار‌ها و بار‌ها توسط وزرات نفت، مالکان پالایشگاه ‌های هشت گانه سیراف، شرکت زیرساخت فراگیر پالایشی سیراف ، یک مشاور داخلی و همچنین شرکت فرانسوی Axens بررسی شده است و همگی این گزارش ‌ها نشان از نرخ بازگشت داخلی (IRR) حداقل 20% برای پالایشگاه ‌های سیراف دارد. این نرخ بازگشت داخلی بالا عمدتاً به دلیل مکان یابی مناسب برای پالایشگاه­‌های سیراف که باعث کاهش هزینه ‌های انتقال میعانات، تامی‌ن برق و گاز و وجود بندر و پست و اسکله در سایت سیراف و همچنین تخفیف 5% در قیمت خوراک و ارزش افزوده بالای محصولات تولیدی پالایشگاه­‌های سیراف می‌‌باشد. ”                  

اما اقتصادآنلاین نکاتی را نیز صرفا به منظور کمک به روشن شدن موضوع به شرح ذیل اعلام می‌‌دارد:

1. معمولا آمار‌های مربوط به تولید مشتقات گازی بصورت دقیق و ثبتی تهیه نمی‌ شود و بعلت پیش فرض ‌های متفاوت آمار‌ها با هم اختلاف داشته و این امری طبیعی می‌‌باشد. ضمنا ماخذ این آمار‌ها پیش بینی صاحبنظران و کارشناسان حورزه نفت و گاز می‌‌باشد که هر چند می‌‌تواند با واقعیت تورش داشته باشد اما می‌‌تواند مبنای تحلیل قرار گیرد. بر این اساس پیش بینی ‌ها نشان می‌‌دهد تولید میعانات گازی ایران از پارس جنوبی حداکثر 970 هزار بشکه در روز خواهد بود که به دلیل افت فشار مخزن می‌زان این برداشت با شیب قابل ملاحظه‌ای کاهش خواهد یافت. از سوی دیگر طبق برآورد‌های موجود، تعهدات جاری تامی‌ن میعانات گازی بعنوان خوراک در پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس360 هزار بشکه در روز، پالایشگاه پارس شیراز 120 هزار بشکه در روز، پالایشگاه‌‌های لاوان و بندرعباس50 هزار بشکه در روز و پتروشیمی‌ نوری120 هزار بشکه در روز می‌‌باشد و این  اعداد نشان می‌‌دهد 650 هزار بشکه در روز از ظرفیت 970 هزار بشکه‌ای تولید میعانات گازی از پیش اشغال شده و تن‌ها 320 هزار بشکه از این میعانات قابل استفاده خواهد بود. این در حالی است که برای 8 پالایشگاه سیراف 480 هزار بشکه در روز خوراک میعانات مورد نیاز خواهد بود و با این تعهدات قریب به 160 هزار بشکه یعنی یک سوم ظرفیت پروژه تعریف شده کمبود خوراک وجود خواهد داشت.
2.  در پاسخ ارسالی اعلام شده است که افت تولید میعانات گازی از می‌ادین پارس جنوبی از سایر می‌ادین توسعه نیافته مانند پارس شمالی، گلشن و … قابل جبران است که خبری بسیار خوب برای کارشناسان و صاحبنظران خواهد بود. اما شایسته بود شرکت مذکور با توجه به مدت زمان توسعه پارس جنوبی، تحریم ‌های پیش رو و عدم تمایل شرکت ‌های خارجی جهت سرمایه گذاری در ایران؛ حدود زمانی برداشت میعانات گازی از می‌ادین توسعه نیافته را اعلام می‌‌نمود تا بتوان قضاوت بهتری در این خصوص انجام داد.
3. همانطور که در پاسخ شرکت زیرساخت فراگیر پالایشی سیراف نیز آمده است بعلت طرح ‌های پالایشگاهی در ایران و قطر، در آینده عرضه میعانات گازی در خلیج فارس کاهش و تولید نفتا افزایش خواهد یافت که این امر به معنی افزایش قیمت میعانات گازی و کاهش قیمت نفتا و تایید گزارش اقتصاد آنلاین می‌‌باشد.

4. در پاسخ ارسالی نرخ بازگشت داخلی برای طرح پالایشی سیراف حداقل 20% اعلام شده است. اما شایسته است شرکت مذکور یکبار دیگر با توجه به مولفه ‌هایی چون افزایش شدید نرخ ارز در ایران، مدت زمان صرف شده تا کنون و زمان مورد نیاز تا افتتاح پروژه، خواب سرمایه، ظرفیت ‌های خالی ناشی از کمبود خوراک یا هزینه ‌های انتقال میعانات گازی از سایر می‌ادین توسعه نیافته و مقایسه آن با سایر پروژه ‌های نفتی؛ توجیه اقتصادی طرح پالایشی سیراف را بررسی نموده و نتایج را در درگاه اطلاع رسانی آن شرکت که بنا به بررسی و مراجعه اقتصادآنلاین گویا مدت‌هاست بروزرسانی نشده، اطلاع رسانی نماید.

   کد خبر: 99373 تاریخ: 97/08/04 منبع: اقتصاد آنلاین